در نشریه نیچر (Nature) مقاله‌ای درباره تاثیر رابطه خویشاوندی بین انسان نئاندرتال و انسان‌های امروزی توسط عده‌ای از دانشمندان مستقر در موسسه ماکس پلانک آلمان و دانشگاه آرهوس دانمارک و موسسات ایسلندی منتشر شده است. حداقل از ده سال پیش به این سوی ما اطلاع داریم که مردمانی که در حال حاضر در خارج از قاره افریقا هستند در حدود 1 تا 2 درصد از ژنوم خود را از نئاندرتال‌ها به ارث برده‌اند و همچنین باورمندیم عمدتا این امتزاج در زمانی بین 50 تا 60 هزار سال پیش روی داده است. از آن طرف مردمان مناطق ملانزی، و بومیان اصلی استرالیا بین 3 تا 6 درصد ژنوم خود را از دنیسوواها (پسرعموهای نئاندرتال‌ها ) بدست آورده‌اند که این هم در یک فاصله زمانی طولانی از 50 تا 200 هزار سال پیش اتفاق افتاده است. در طول سالیان اخیر نیز همواره یکی از نتایجی از این مطالعات دیرین ژنتیک مطرح می‌شد، این بوده که احتمالا بسیاری از ویژگی‌های انسان‌های امروزی مثل افسردگی، بیماری دیابت و لختگی خون و حتی قیافه ظاهری مثل رنگ مو و چشم ناشی از همین رابطه خویشاوندی با نئاندرتال‌ها بوده است.
اما نتایج مطالعه تازه که بر روی تعداد قابل توجهی از مردمانی که در حال حاضر در ایسلند زندگی می‌کنند چندین موضوع تازه را روشن کرده است و به طور کلی نشان می‌دهد که آن میزان دی ان ای که ما از نئاندرتال‌ها در وجودمان هست ممکن است آنقدرها هم در ویژگی های ظاهری، اخلاقی و جسمی ما تاثیر نگذاشته باشد. همچنین به شکل غافلگیر کننده‌ای دانشمندان از مطالعه دی ان ای مردم ایسلند دریافته‌اند که آنها 3.3 درصد دی ان ای خود را از دنیسوواها (مردمانی که تا حداقل 35 هزار سال پیش در سیبری می زیسته‌اند) داشته و 12.2 درصد نیز از دی ان ای های تاکنون ناشناخته …..! در مقاله مباحث دیگری دال بر این که ممکن است مردمان کنونی دنیا در نقاط مختلف جغرافیایی ممکن از درجات مختلفی ویژگی‌هایی نئاندرتال‌ها را به ارث برده باشند.
لینک مقاله به پیوست است.
س.ح.گوران. موزه نئاندرتال، آلمان
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2225-9
با سپاس از ایشان؛ جامعه باستان‌شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©
