«نشریه Science» یک مطالعه به رهبری «یائو زیلیائو»، از دانشگاه بارسلونا درباره کاوش‌های انجام یافته در غار «فیگوریا براوا» در کشور پرتغال منتشر کرده است. درلایه‌های کاوش شده از این غار با تاریخ مطلق حدود بین« 106 تا 86 هزار سال پیش» بقایایی به دست آمده است که دانش ما را نسبت به زندگی انسان‌های نئاندرتال در کرانه‌های دریای مدیترانه بسیار بهبود می‌سازد و بخش‌هایی از روش‌های معیشتی آن‌ها را آشکار می‌کند که تا به حال برای ما روشن نبوده است.
پیش از پرداختن به کشفیات این غار بد نیست اشاره شود که تا به حال عقیده بر این بوده است که استفاده از مواد غذایی سرشار از « اُمِگا سه Omega3 » و چربی‌های درون موجودات آبزی دریایی توسط انسان‌های مدرن در روند فرگشت انسان مدرن آفریقایی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و برای رشد فیزیکی مغز و به طبع آن توسعه فهم آن‌ها از دنیای اطراف خود نقش کلیدی داشته است و در نتیجه این دست‌آوردها که منجر به پیدایش و شکل‌گیری انسان‌های امروزی شده را به انسان‌های مدرن آفریقایی نسبت می‌دادند.
اما با کشفیات تازه در غار « فیگوربا براوا » در پرتغال مشخص می‌شود که نئاندرتال‌ها میزان بالایی از تغذیه خود را از منابع دریایی نیز شامل دوکفه ای ها، صدف‌ها، خرچنگ ها، مار ماهی، کوسه و … بدست می‌آوردند و همچنین حیوان‌های بزرگ و کوچک دیگر مثل اسب و پرندگان، لاک پشت خشکی‌زی هم نیز جزو رژیم غذاییشان بوده است.
تامین مواد غذایی متنوع دریایی و خشکی‌زی مختلف از بزرگ و کوچک، نویسندگان این مقاله را متقاعد کرده است که آن تصور پیشین ما که نئاندرتال‌ها انسان‌هایی بوده‌اند که تنها ماموت و گوزن شکار می‌کردند و در مناطق سرد می‌زیستند را بایستی کنار گذاشت. بسیاری از نئاندرتال‌ها در مناطق جنوبی اروپا نزدیک سواحل مدیترانه می‌زیسته‌اند و سبک زندگی آن‌ها بسیار شبیه همان بوده که شواهد آن در غارهای جنوبی ایتالیا و پرتغال بدست می‌آید. سر آخر نویسندگان مقاله تاکید می‌کنند که آشنایی انسان‌ها به دریا از آن چیزی که پیشتر فکر می‌کردند بسیار بیشتر و قدیمی‌تر است و نتیجه اینکه اگر می‌بینیم در حدود 50 هزار سال پیش انسان موفق به عبور از دریاها بین جزایر جنوب شرق آسیا و غرب اقیانوس آرام شده است با این حساب جای تعجب زیاد ندارد.
لینک مقاله در پایین می‌آید. امیدوارم از خواندن آن لذت فراوان ببرید.
س.ح. گوران، موزه نئاندرتال، آلمان.
https://science.sciencemag.org/content/367/6485/eaaz7943
با سپاس از ایشان؛ جامعه باستان‌شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©
