همنوعخواری در میان انسانهای پیشامدرن
همنوعخواری رفتار نادری در میان انسانها نیست. دلایل و معانی همنوعخواری همچنان از جمله موضوعات بحثبرانگیز بوده است. تاکنون تفاسیر متعددی برای دلایل رفتار همنوعخواری ارائه شده است، از انگیزههای اجتماعی و فرهنگی گرفته تا انگیزههای همچون گرسنگی. در مقالهای که منتشر شده، پژوهشگران با استفاده از «تئوری گردآوری بهینه» (The Optimal Foraging Theory) توضیح جدیدی برای انگیزههای همنوعخواری ارائه میکنند. هرچند این تئوری جدید نیست ولی شاید برای اولین بار برای توضیح رفتار همنوعخواری از آن استفاده میشود. تئوری گرآوری بهینه میگوید که گردآوردندگان خوراک در تلاش برای معیشت با گزینههای چندی روبرو میشدهاند ولی از میان آنها گزینههای را انتخاب میکردند که کمترین هزینه و بیشترین بهرهوری را داشت. پژوهشگران با استفاده از مدلهای مختلف این نظریه را در پیش میکشند که همنوعخواری یک تکنیک بهینه برای بقا بوده است. به عبارتی، شکار انسان آسانتر از شکار دیگر حیوانات بوده و ارزش غذایی (میزان کالری) بالایی نیز داشته است.
نتایج این تحقیقات در نشریه Journal of Human Evolution منتشر شده که از لینک زیر می توانید جزئیات بیشتری درباره آن بخوانید.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0047248418302859?dgcid=author
جامعه باستانشناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©