به دنبال پژوهش بر نویافته‌های باستان‌شناسی، نگارش الفبایی حدود ۵۰۰ سال کهن‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد.
شواهد قدیمی‌ترین نگارش الفبایی در تاریخ بشر نیز بر استوانه‌های گلی کوچک در سوریه ظاهر شد.
این متن که به حدود ۲۴۰۰ سال پ.م باز می‌گردد موضوع خاستگاه حروف نگارشی و الفبا، نحوهٔ گسترش آن در جوامع و معنا و مفهوم آن برای تمدن‌های شهری نخستین را بر صدر می‌نشاند.
پژوهش یک هیئت باستان‌شناسی، در باب چگونگی پیشرفت فضاهای شهری در سوریه و پدیدار شدن شهرهای کوچک در ام المره متمرکز بود. ضمن این پژوهش آرامگاه‌هایی مربوط به دوران مفرغ قدیم کشف شد که در یکی از آن‌ها که به خوبی حفظ شده بود، یک استوانۀ گلی نیمه حرارت‌دیده در کنار سفال‌ها به دست آمد که به نظر می‌رسد دارای نوشتار باشد.
به گفتۀ سرپرست هیئت، پیش از این پژوهشگران گمان می‌کردند که الفبا و حروف نگارشی زمانی پس از ۱۹۰۰ پ.م در مصر ابداع شده باشد اما یافته‌های ما کهن‌تر و از نقطه‌ای دیگر در جهان هستند که احتمال می‌رود داستانی متفاوت از نگارش جز آنچه تاکنون در ذهن داشتیم را برایمان بازگو کند.
بیشتر بخوانید:
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/11/241120193145.htm
