مقاله‌ای در مجله «نیچر» از طرف گروهی از پژوهشگرانِ «موسسه ماکس پلانکِ لایپزیکِ آلمان» با رهبری «سوانتِ پابو» منتشر شد که می‌توان به زبان ساده گفت که بازار مطالعات دیرین انسان‌شناسی دنیا را تکان می‌دهد. داستان از این قرار است که ما می‌دانیم که انسان‌های نئاندرتال و دنی سووا دو جماعت انسانی هستند که در حدود ۳۹۰ هزار سال از نیای مشترک خود به دو شاخه تبدیل شدند و از هم جدا افتادند و بعد ها هر دو منقرض شده‌اند. حال آزمایش دی ان ای یک قطعه استخوان (دنی سووای ۱۱) از غار دنی سووا در روسیه مشخص کرده است که آن متعلق به دختری بوده است که مادرش نئاندرتال و پدرش دنی سووا بوده است. ژنوم پدر که حامل اندک نشانه‌هایی از نئاندرتال دارد در واقع مربوط به جمعیت‌های دنی سووایی می‌باشد که در لایه‌های متاخرتر این غار دیده شده است. اما مادر جزو نئاندرتا‌هایی است که به نئاندرتال‌های که بعدها در شرق اروپا می‌زیستند نزدیک‌تر است. این کشفیات اولا مشخص می‌کند که مهاجرت نئاندرتال‌ها بین شرق و غرب اروپا در حدود ۱۲۰ هزار سال پیش روی داده است. همچنین این کشف نشان می‌دهد که ترکیب شدن انسان‌های مختلف در اواخر پلیستوسن (حدود ۲۵۰ هزار سال پیش به این سو) امری رایج بوده است.
لینک مقاله به پیوست می‌باشد. در ضمن یک روایت ساده‌تری از مقاله در نشریه “جغرافیای ملل” نیز منتشر شده است که لینک آن را هم در زیر خواهید دید.
https://www.nature.com/articles/s41586-018-0455-x
https://www.nationalgeographic.com/science/2018/08/news-denisovan-neanderthal-hominin-hybrid-ancient-human/
سامان حیدری گوران، موزه نئاندرتال آلمان
جامعه باستان‌شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©
