جشن به عنوان یک سازوکار اجتماعی نقش مهمی در تغییر جوامع شکارگر و گردآورنده که عمدتن جوامع برابری گرا (egalitarian) بودند بازی کرد و مسیر آنها را به سوی تغییرات بنیادین و بوجود آمدن جوامع حکومتی و حتی در امپراتوری های عصر صنعتی هموار کردند. جشن ها منجر به ایجاد جوامع قشربندی شده، نابرابری های اجتماعی، قشر مردمان مهتر و کهتر شدند. جشن ها در حدود ده هزار سال پیش، احتمالن حتی نقش شکل دهنده در انقلاب کشاورزی را بازی کردند. اما جشن ها چطور توانستند و در تغییراتی چنین بنیادین می توانستند نقش بازی کنند؟
به مناسبت عید شکرگزاری (Thanksgiving) در امریکا، برایان هایدن (Brian Hayden) از باستان شناسی نامدار غربی که وی را با “نظریه ی جشن” می شناسند و مقالات و کتاب های بسیاری در رابطه با نقش جشن در تغییرات اجتماعی/سیاسی منتشر کرده، در یادداشتی کوتاه درباره ی این سازوکار اجتماعی بحث می کند. این نظریه یکی از نظریاتی است که در کنار دیگر نظریات تاحدی رشد و گسترش پیچیدگی های اجتماعی در جوامع بشری را توضیح می دهد.

از لینک زیر گفته های برایان هایدن را می توانید بخوانید.
https://aeon.co/ideas/how-the-village-feast-paved-the-way-to-empires-and-economics

© Society for Iranian Archaeology جامعه باستان شناسی ایران
https://telegram.me/societyforiranianarchaeology

یک پاسخ بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *