از اخترشناسان در بابل باستان مفاهیم بسیاری به ما رسیده است از جمله تقسیم بندی آسمان به ۳۶۰ درجه. آنها می توانستند با انجام محاسباتی موقعیت سیارات را ردیابی کنند. شماری از لوح های خط میخی بابلی که متعلق به ۳۵۰-۵۰ پیش از میلاد هستند را ماتیو اوسندریور (Ossendrijver) به تازگی ترجمه کرده و متوجه شده که اخترشناسان بابلی از محاسباتی بسیار دقیقی برای ردیابی موقعیت سیاره ی مشتری استفاده می کردند. روشی که به کار می بردند برپایه ی روش محاسبه ی هندسی محیط ذوزنقه است که تا کنون فکر می کردیم در سده ی ۱۴ میلادی در آکسفورد ابداع شد. این کشف شگفت انگیز نظرها را درباره ی کارهای اخترشناسان بابلی تغییر می دهد و اینکه تا چه حد دانش مدرن در غرب مرهون اخترشناسان بابلی است.
نتایج این کشف در نشریه ی Science منتشر شده که از لینک زیر می توانید ببینید و بخوانید.
http://science.sciencemag.org/content/351/6272/482
© Society for Iranian Archaeology جامعه باستان شناسی ایران
https://telegram.me/societyforiranianarchaeology
