اگر کووید-19 در اروپای قبل از کشاورزی شیوع پیدا می‌کرد، تعداد انسان‌هایی که تلف می‌شدند از امروز بیشتر می‌بود
بیماری‌های مسری نقش بسیار مهمی در تاریخ بشر بازی کرده‌اند، بویژه در تطور انسان. ژن‌های انسان، بویژه آن‌هایی که مرتبط با سیستم ایمنی بدن ما هستند، به خاطر برخوردهای مداوم که با عوامل بیماری زا داشته‌اند، شکل گرفته‌اند. عوامل بیماری زا مثل ویروس‌ها و باکتری‌ها در انتخاب (انتخاب طبیعی) ژن‌ها یا الل‌های مرتبط با استقامت و ایمنی بدن نقش مهمی بازی کرده‌اند. ژن‌هایی که به ارث می‌بریم و شانس بقای ما را افزایش می‌دهند بطور طبیعی و در طول زمان بیشتر و بیشتر انتخاب و افزایش پیدا می‌کنند و در نتیجه، میان ژن‌های انسان باقی می‌مانند. مطالعۀ جدیدی روی جمعیت‌های کشاورزان اولیه در اروپا نشان می‌دهد که تطور و انتخاب طبیعی به آن دسته از ژن‌ها که جلوی واکنش‌های شدید در مقابل بیماری‌ها (همچون آنفلوانزا) را می‌گرفتند، شانس بقا داده است
پژوهشگران بر این باورند که کشاورزان اولیه بسیار بیشتر از گروه‌های کوچروی گردآورنده/شکارگر مبتلا به بیماری شده‌اند. بطور مثال کشاورزان ساکن در محوطۀ نوسنگی چاتال هویوک در ترکیه احتمالا با امواج بیشماری از بیماری‌هایی روبرو شده‌اند که منشا حیوانی داشته‌اند مانند آنفلوآنزا، سالمونلا، و مالاریا و سل. این پژوهشگران هم از نمونۀ خون انسان‌های امروزین و هم از نمونه‌های باستانی که بین 45 هزار تا 2 هزار سال پیش زندگی کرده‌اند، بهره برده‌اند که به آن‌ها اجازه داده در یک بازۀ زمانی طولانی بتوانند نقش بیماری‌ها در تطور ایمنی بدن انسان را مطالعه کنند. این تحقیقات نتایج مهم و چندی داشته است از جمله اینکه به پژوهشگران این امکان را داده که بتوانند تغییرات چشمگیری که در تناوب ژنی یا اللی انسان از اوایل دوران نوسنگی به بعد رخ داده را ببینند و شناسایی کنند.
نتایج این تحقیقات را به تازگی منتشر کرده که می‌توانید از لینک زیر ببینید و بخوانید eLife نشریۀ
https://elifesciences.org/articles/64971
Department of Anthropology, Grand Valley State University ،کریم علیزاده
©Society for Iranian Archaeology جامعۀ باستان‌شناسی ایران
