عامل اصلی ژنتیکی مبتلا شدن به کووید نوزده، ارثی است که از نئاندرتال‌ها به انسان‌های امروزی رسیده است!
مطالعات ژنتیکی بر روی امتزاج انسان نئاندرتال و هموساپینس پای خود را به مهمترین مسئله روز دنیا یعنی ویروس کرونا باز کرد. مقاله‌ای توسط پروفسور پابو و زبرگ از موسسه ماکس پلانک آلمان منتشر شد که شاید یکی از مهمترین اخبار سال در زمینه انسان‌شناسی دیرینه و علوم پزشکی باشد. از زمانی که کووید 19 در سال 2019 پیدا شد دانشمندان متوجه شدند که این بیماری به صورت یکسان جوامع انسانی را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد به این شکل که برخی افراد در مقابل این ویروس به شدت بیمار می‌شوند و نیاز به بستری و مراقبت ویژه در بیمارستان دارند و برخی به صورت بسیار خفیف این بیماری را می‌گیرند، چرا؟ این پرسشی بود که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرد. هر چند که دانشمندان فهمیده بودند که حساسیت انسان‌ها به این بیماری تابع برخی از عوامل نظیر سن و همراه داشتن زمینه‌های بیماری دیگر نیز هست اما با این وصف نیز ظاهرا بحث ژنتیکی نیز وجود دارد چرا که در جغرافیای دنیا این بیماری مناطقی که مردمانشان حامل کروموزم 3 هستند در معرض بیشتری در برابر این بیماری قرار می‌گیرند. در تحقیق تازه منتشر شده حاضر دانشمندان متوجه شدند که منطقه ژنتیکی فوق در جنوب اروپا که منطقه‌ای است که بیشترین مدارک در هم آمیختگی انسان نئاندرتال و هموساپینس بوده، قرار دارد. در نتیجه موضوع بسیار مهمی پیش کشیده می‌شود که میراثی که نئاندرتال‌ها برای ما به جای گذاشته‌اند چنین عواقب وحشتناکی داشته است. در این تحقیق بیش از 3000 نفر را که این بیماری را گرفتند و به شدت مریض شدند و همچنین آن‌هایی که نیازی به مراقبت بیمارستانی نداشته‌اند، مورد مطالعه قرار گرفته شده است.
پ.ن. (س.ح. گوران): روشن است که مدارک بدست آمده مربوط به مناطقی است که ژنوم نئاندرتال‌ها از آن منطقه قابل استخراج بوده است، همانند اروپا و بخش‌های شمالی آسیا و نئاندرتال‌های مناطق جنوبی (همانند زاگرس و لوانت) از این داستان خارج هستند. در صورتی که دانشمندان موفق به دریافت «دی ان ای» مناطق جنوبی می‌شدند ممکن بود این موضوع یا عوض شود و یا اینکه تقویت گردد.
لینک مقاله پیوست است.
س. ح. گوران، موزه نئاندرتال، آلمان.
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2818-3
جامعه باستان‌شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©
