تازه‌ها و اخبار علمی

خواستگاه «پدر بودن» در انسان‌ها نتیجه تغییر در محیط زیست بوده است!

در میان تمامی نخستی‌سانان (Primates) تقریبا این انسان‌ها هستند که جنس نر نیز در فرآیند مراقبت از فرزندان مشارکت جدی دارد. در میان جوامع انسانی شکارچی امروزه مراقبت های پدران از فرزندان خود خیلی طولانی است و حتی تا بیست سالگی فرزندان می‌رسد و این با مقایسه با دیگر ایپ‌های بزرگ چثه همانند گوریل ها، بنو بنوها و شامپانزه‌ها که بلافاصله پس از جفت‌گیری نسبت به کودکان خود بی‌توجه هستند، تفاوت بسیار چشمگیری دارد. تئوری‌های پیشین مطرح می‌کنند که مراقبت پدر از خانواده یک رابطه وفاداری جنسی در مقابل تامین غذا در میان زنان با مردان است. بازنگری در این تئوری و همچنین زمان ظهور این پدیده مسائلی هستند که در مقاله تازه منتشر شده در نشریه PNAS منتشر شده است. در این تحقیق یک تئوری نو پا توسط انسان‌شناسان و اقتصاددانان مطرح می‌شود که می‌گوید بایستی خواستگاه «پدر مراقبت کننده از فرزندان خود» در حدود 5 تا 8 میلیون سال پیش در اثر دگرگونی‌های زیست محیط شکل گرفته باشد. از همان زمان دو نوع رفتار مردانه وجود داشته است که در این مقاله به نام‌های (Dad and Cad) نام برده شده و فرق این دو رفتار این است که Dad به دنبال یک رابطه پایدار زناشویی است و Cad به دنبال یک رابطه جنسی زودگذر است. اساس این تئوری این است که با توجه به مزایای بالای داشتن یک رابطه مناسب و منحصر به هم در زنان و مردان آنها را قادر می‌کند که شرایط بالندگی فرزندان خود را بهتر فراهم کنند. نیروی اصلی حس پدر بودن در نتیجه شکل‌گیری تقسیم کار است که به اجبار در نتیجه شرایط خشک اقلیمی بوده است. در مقابل این شرایط تازه زیست‌محیطی هومونین‌ها انعطاف پذیری بیشتری یافتند و زن و مردها نیاز بیشتری به همکاری با هم داشته‌اند چرا که در نوع غذاها تنوع فراوانی ایجاد شده و غذاهای گوشتی حاصل از شکار بیشتر و بیشتر در رژیم غذایی به وجود آمده است. بنابراین وابستگی به غذاهای حیوانی یکی از ویژگی‌های اساسی است که زمینه‌ساز این داستان بوده است. به این ترتیب مردها پروتئین و چربی بیشتری بدست آوردند و زن‌ها کربوهیدرات‌ها، که این دو موجب تکمیل کردن همدیگر شده برای سازگاری با محیط تازه. حال در طول زمان طولانی این رفتار مردهای با خصوصیات (Dad) بر گروه دیگر یعنی (Cad) چیره شده است چرا که برای مردان تضمینی به وجود می‌آید که ژن خود را به فرزندان خود انتقال داده و تعداد موارد شبیه خود را افزایش دهند.
مقاله برای عموم در دسترس است و امیدوارم از خواندن آن لذت وافر ببرید.
ارادتمند. س.ح.گوران، موزه نئاندرتال. آلمان.
https://www.pnas.org/content/early/2020/04/30/1917166117

با سپاس از ایشان؛ جامعه‌ باستان‌شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن