آیا انسان‌های اولیه دست به اهلی سازی خود زده‌اند؟

اهلی کردن خود (self-domestication) نظریه‌ای است که اخیرا در چارچوب یک مقاله در نشریه معتبر «پلاس وان» منتشر شده است. داستان از این قرار است که در میان نیروهای محرک فرگشت انسان، رفتار درون اجتماعی موجب برخی از انتخاب‌ها (selection) بوده است. کار تحقیقاتی توسط گروهی به سرپرستی «سدریک بویکس» ریس بخش فلسفه و زبان‌شناسی ایالت کاتالونیای دانشگاه بارسلونا و بر اساس شواهد ژنتیکی به انجام رسیده است. در این تحقیق، آن‌ها ژنوم انسان‌های مدرن را با چند دسته از حیواناتی که سابقا توسط انسان اهلی شده‌اند را مقایسه کرده تا به این وسیله بتوانند ژن‌های به هم شبیه در این حیوانات و انسان‌های مدرن را کشف کنند. نتیایج این تحقیق به شکل عجیبی مشخص کرده است که از نظر آماری تعداد قابل توجهی از ژن‌های مرتبط با اهلی شدن حیوانات اهلی و انسان‌های مدرن همپوشانی دارد و این در حالی است که با انسان‌های نئاندرتال این همپوشانی وجود ندارد. در این تحقیق یکی از دلایلی که باعث شده دانشمندان ادعای اهلی کردن انسان‌ها توسط خود را مطرح کنند این است که انسان‌ها در خود دارای رفتارهای اهلی آمیز هستند (چیزی شبیه حیوانات اهلی نسبت به گونه وحشی خود). ان‌ها معمولا همانند گونه‌های اهلی خاصیت تحمل پذیری زیادی دارند، توانایی‌های همکاری بالا و رفتارهای برهم‌کنش و نزدیک درون گروهی دارند که از ویژگی‌های اصلی و بارز انسان مدرن است. مسئله دیگر این است که انسان‌های مدرن هنگامی که با نئاندرتال‌ها مقایسه می‌شوند، دارای صفات (phenotype) ملایم‌تری هستند که شبیه به حالتی است که بین یک حیوان اهلی شده و هم نوع وحشی همان حیوان دیده می‌شود (همانند سگ و گرگ). این صفات در شکل ظاهری نیز دیده می‌شود و ژن‌های خاصی نیز مسول آن‌ها هستند.
لینک مقاله به پیوست می‌باشد و امیدوارم از خواندن آن لذت ببرید.
س.ح. گوران، موزه نئاندرتال، آلمان
https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0185306

با سپاس از ایشان؛ جامعه‌ باستان‌شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©