چگونه آمیختگیهای ژنتیکی انسانریختها میتواند ما را در ردیابی گسترش انسانهای مدرن به آسیا کمک کند؟
شواهد ژنتیکی به روشنی مشخص کرده است که در حدود 55 تا 50 هزار سال پیش جمعیتهای انسانی (انسان مدرن) پس از خروج از افریقا در طول مسیر خود در بخشهایی از منطقه وسیع اوراسیا با انسانریختهای دیگری نظیر نئاندرتالها و دنیسوواها ملاقات و به صورت متعدد در آمیختهاند. شواهد این تبادلات ژنتیکی به نحو مناسبی در جوامع انسانی امروزی به یادگار مانده است و شرایط یک شاهد بسیار قوی از توالی و زمان نخستین مهاجرتها برای منطقه آسیا به دست داده است. مطالعات ژنتیکی تا بحال ثابت کرده است که حداقل سه گروه انسانی متفاوت در منطقه آسیا پدیدار گشتهاند و تاکنون بقایای فیزیکی یکی از آنها به نام انسان دنیسووا کشف شده است. در این میان چندین درهمآمیختگی ژنتیکی نیز در منطقهای موسوم به خط والاش (منطقهای در جنوب شرق آسیا به همراه تعداد فراوانی جزیره در شمال قاره استرالیا) که همراه است با شواهد باستانشناسی مشاهده شده است. اما موضوع جالب مدارک باستانشناسی و سنگوارهای نشان از عدم حرکت بیشتر این سناریو به سمت قاره ساهول (شامل استرالیا، گینهنو و تاسمانی) است.
مقاله در نشریه PNAS منتشر شده است و دسترسی به آن برای عموم آزاد است.
https://www.inverse.com/article/58180-ancient-human-sex-death-babies
سامان حیدری گوران، موزه نئاندرتال آلمان
جامعه باستانشناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©