[باستانشناسی در دنیا] مدیریت حیوانات در فرهنگ مایا
بعضی سگها جایگاهی شاهانه مییافتند، بعضی دیگر برای شام خورده میشدند.
بین سالهای 1000 پیش از میلاد تا 950 میلادی، حدود ده هزار نفر در شهر سیبال (Seibal)، یکی از شهرهای مایا در گوآتمالای امروزی زندگی میکردند. تامین غذای چنین مرکز شهری مسئله بسیار مهمی بود. غذای ساکنان شهر بطور عمده از راه شکار جانوران تامین میشد، جانورانی چون گوزن، گراز امریکایی و …. جالب آنکه برای چنین مرکز بزرگی که جمعیت زیادی داشت، هیچ شواهد و مدارکی از نگهداری و اهلیکردن حیوانات تا کنون به دست نیامده بود، سازوکاری که میتوانست برای تامین غذا مفیدتر باشد.
اما باستانشناسان به تازگی دریافتهاند که تجارت و واردات حیوانات به شهر یکی دیگر از راههای تامین غذا در شهر بوده است، بویژه واردات سگ. نکتهی جالب اینکه سگها ممکن بود در دو موقعیت مختلف تصمیم متفاوتی دربارهشان گرفته شود. در یک جا ممکن بود قصابی شده و وعده غذایی خانواری را تشکیل دهند، در جایی دیگر ممکن بود به عنوان نشانه و نمایش موقعیت اجتماعی صاحب آن استفاده شوند. به عبارتی، بعضی سگها جایگاهی شاهانه مییافتند، بعضی دیگر برای شام خورده میشدند.
جزئیات بیشتر را میتوانید از وبسایت نشریه Science و از لینک زیر ببینید و بخوانید.
http://www.sciencemag.org/news/2018/03/some-dogs-were-royalty-others-were-dinner-ancient-mayan-culture
جامعه باستانشناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©