برای چهار دهه، ناتوانی نخستی‌های غیرانسان در سخن گفتن، اینطور تفسیر می‌شد که ریشه این ناتوانی در آناتومی تارهای صوتی آن‌هاست. پژوهش‌های تازه نشان می‌دهد که تارهای صوتی آن‌ها به راحتی می‌تواند طیفی از صداها و آواها را تولید کنند که به آن‌ها توان سخن گفتن می‌دهد. در نتیجه، پژوهشگران بر این باورند که تطور (evolution) برای قابلیت سخن گفتن در انسان بیشتر نیازمند تغییرات عصبی بوده تا تغییرات در آناتومی صوتی. به عبارتی، آن‌ها حنجره سخن گفتن دارند اما مغز آماده برای کنترل آن را هنوز ندارند.
نتایج این پژوهش ها در نشریه Science Advances منتشر شده که از لینک زیر می‌توانید ببینید و بخوانید.
http://advances.sciencemag.org/content/2/12/e1600723
جامعه باستان شناسی ایران Society for Iranian Archaeology ©
