هفتاد سال پیش شیمیدان امریکایی، ویلارد لیبی (Willard Libby) روشی را برای سن‌یابی مواد آلی ابداع کرد . روش وی که به روش رادیوکربن یا کربن 14 مشهور است، انقلابی در زمینه باستان‌شناسی بوجود آورد. با بهره گرفتن از روش ابداعی ویلارد لیبی، اکنون پژوهشگران می‌توانند اشیا و موادی که از مواد آلی ساخته شده‌اند را به دقت سن‌یابی یا تاریخ‌گذاری کنند. در این روش پژوهشگران میزان کربن موجود در بقایای باستانی را شمرده و با آن محاسبه می‌کنند که گیاه یا جانداری که این مواد از آن‌ها گرفته شده چه زمانی درگذشته است. ابداع این روش برای ویلارد لیبی در سال 1960 جایزه نوبل به ارمغان آورد و به پژوهشگران این امکان را داد تا بتوانند یافته‌های باستان‌شناختی را سن‌یابی کنند.
اکنون، مقدار دی اکسید کربنی که ما انسان‌ها همه روزه در جو زمین تزریق می‌کنیم میزان دقت چنین آزمایش‌هایی را برای باستان‌شناسان با خطر روبرو کرده است. این خطر از آنجاست که سوخت‌های فسیلی در جو زمین، میزان کربنی که در مواد آلی امروزی دارند را تغییر می‌دهند و این باعث می‌شود به سختی بتوان آن‌ها را از نمونه‌های کهن و باستانی تفکیک کرد.
یکی از پژوهشگران با انتشار مقاله‌ای در این زمینه، افزون بر توضیح این مشکل، روشی را پیشنهاد می‌کند که می‌تواند روش ابداعی ویلارد لیبی را از خطر بلااستفاده شدن نجات دهد.
نتایج این پژوهش در نشریه Environmental Research Letters منتشر شده که از لینک زیر می‌توانید ببینید و بخوانید.
http://iopscience.iop.org/article/10.1088/1748-9326/11/12/124016
جامعه باستان شناسی ایران Society for Iranian Archaeology©
