در نزدیکی شهر نووا زاگورا (Nova Zagora) در جنوب شرق بلغارستان، باستان‌شناسان نمونۀ تازه‌ای از علائم نوشتاری روی لوح گلی کشف کرده‌اند. این علائم که به علائم وینچا (Vinča signs) معروف هستند پیشتر از محوطه‌های چندی از فرهنگ وینچا در جنوب شرق اروپا به دست آمده‌اند. اولین نمونۀ آن در سال 1875 در رومانی به دست آمده بود، سپس نمونه‌های مشابهی در سال 1908 از کاوش‌های محوطۀ وینچا در نزدیکی بلگراد در صربستان شناسایی شد. از آن زمان به بعد هزاران تکه و نمونه‌های مشابه در منطقه کشف شده که حاوی علائم نوشتاری وینچا بوده‌اند.
قدیمی‌ترین این علائم نوشتاری که معروف به لوح‌های تارتاریا (Tărtăria) هستند به 5300 پیش از میلاد تاریخ‌گذاری شده‌اند. با وجود این، بسیاری از پژوهشگران علائم وینچا را علائم نوشتاری کامل که بتواند شکل مصوری از زبان باشد نمی‌دانند. بسیاری از پژوهشگران علائم وینچا را پیشانوشتار (proto-writing) یا شکل اولیه‌ی نوشتار می‌دانند که هر کدام از علائم در واقع نمادهایی تصویری بودند که اشیا و یا مفاهیمی را نمایندگی می‌کرده‌اند. پژوهشگران بر این نظر توافق دارند که شکل کامل نوشتار نخست در هزارۀ چهارم پیش از میلاد در سومر (جنوب عراق امروزی) و کمی بعدتر در مصر پدیدار شد. شرح کامل خبر را از لینک زیر می‌توانید ببینید و بخوانید.
http://www.ibtimes.co.uk/archaeologists-have-found-7000-year-old-example-one-worlds-earliest-writing-systems-1661958
© Society for Iranian Archaeology
جامعۀ باستان‌شناسی ایران
