How the First Farmers Changed History (by Carl Zimmer)
در زیر دامنه ای صخره ای در مرکز اردن، بقایای یک روستای ده هزارساله جای گرفته است به نام عین غزال. ساکنان عین غزال در خانه های سنگی زندگی کردند که سقفی متشکل از الوارهای چوبی، دیوارها و کف خانه ها با پوششی به رنگ روشن اندود شده داشتند. صدها نفر از ساکنان در زیارتگاه هایی گِرد پرستش کردند که در آنها تندیس هایی با چشمانی درشت قرار دادند که گاهی به ارتفاع 90 سانتیمتر بودند. مردگان خود را با دفن کردن در زیر کف خانه هاشان گرامی داشتند و سرها را از بدن ها جدا کرده و سپس آرایش کردند.
چنانچه فرهنگ مردمان عین غزال شگفت انگیز می نماید، چیز دیگری در این محوطه ی باستانی هست که باستان شناسان را بیشتر فریفته است: محوطه ی باستانی عین غزال یکی از نخستین روستاهایی بود که درست پس از سپیده دم کشاورزی، ساکنان آن کشاورزی کردند. اطراف روستا، کشاورزان عین غزال جو، گندم، نخود، و عدس کاشتند. دیگر روستاییان برای ماه ها روستاهای شان را ترک کردند تا رمه های بز و گوسفندشان را برای چرا به بلندی های پیرامون ببرند. محوطه هایی همچون عین غزال روزنه ای هرچند کوتاه و کوچک بر روی یکی از مهمترین دوره های گذار در تاریخ انسان می گشایند: زمانی که مردم گیاهان و جانوارن را اهلی کردند، یکجانشین شدند، و شکلی از جامعه ی انسانی را بوجود آوردند که تا به امروز همه ی ما در آنچنان جامعه ای داریم زندگی می کنیم.
باوجود این که محوطه های باستانی ای همچون عین غزال آگاهی های گران و بسیاری آموخته است، باستان شناسان هنوز با پرسش های بسیار مهمی روبرو هستند. این نخستین کشاورزان که بودند؟ چطور کشاورزی به عنوان پایه ی تمدن بشری به دیگر بخش های دنیا گسترش پیدا کرد؟
برخی پاسخ ها امروزه از منابع شگفت انگیزی به دست میایند: DNA که از اسکلت ها در عین غزال و دیگر محوطه های اولیه در خاور نزدیک استخراج می شوند. این یافته های نو همه ی آنچه تا مدت ها درباره ی چگونگی ظهور کشاورزی و اهلی کردن گیاهان فکر می کردیم به چالش کشیده اند. ادامه ی این مطلب جالب را از لینک زیر می توانید ببینید و بخوانید:
© Society for Iranian Archaeology جامعه باستان شناسی ایران
https://telegram.me/societyforiranianarchaeology
