اهمیت ورزش: چرا ورزش و تحرک بدنی میزان تندرستی ما را افزایش می‌دهد

اهمیت ورزش: چرا ورزش و تحرک بدنی میزان تندرستی ما را افزایش می دهد
Hunter-Gatherers and Value of Exercise

پژوهشگران دیرزمانی است می گویند که انجام ورزش های ایروبیک در واقع یک تغییر مسیر تطوری است به سوی سبک زندگی مردمان شکارگر-گردآورنده ی خوراک. سبک زندگی امروزی بشر که یکجانشینی و بی‌تحرکی است، با پیشینه ی تطور فیزیکی بشر همخوان نیست.
گروهی از پژوهشگران تصمیم گرفتند که اهمیت ورزش برای سبک زندگی امروز بشر را با انجام مطالعات عمیق و داده های کمی و ملموس بررسی و ارزیابی کنند. این گروه پژوهشگران بدین منظور به سراع قوم هادزا (Hadza) در شرق افریقا رفتند. در نواحی دوردست شمال-مرکزی تانزانیا، مردان خانه هایشان را با پای لخت ترک میکنند، مجهز به تیر و کمان برای شکار وعده ی خوراک بعدی شان. شام ممکن است به شکل پرنده ای کوچک باشد و یا یک زرافه ی تنومند و یا چیزی میان این دو. زنان نیز دنبلان و توت و میوه های دیگر را گردآوری می کنند. این سبک زندگی مردمان هادزا است، گروهی قومی و بومی که در پیرامون دریاچه ی ایاسی (Eyasi) در شرق افریقا زندگی میکنند و یکی از آخرین نمونه های جمعیت شکارگر-گردآورنده روی کره ی زمین هستند. قوم هادزا سبک زندگی متفاوتی دارد، بسیار پرتحرک و همراه با فعالیت های بدنی ای که بالاتر از استانداردهایی است که امروزه برای ورزش های هفتگی و یا روزانه پیشنهاد می شود. خطر بیماری های قلبی-عروقی در میان قوم هادزا بسیار پایین است.
تئوری این پژوهشگران بطور عمده این است که بدن انسان در بستری تطور پیدا کرده که در آن تحرک بدنی بسیار بالا بوده است و به همین دلیل است که امروزه تحرک بدنی و ورزش باعث افزایش میزان تندرستی می شود. در همین ارتباط وزارت بهداشت و سلامت امریکا نیم ساعت ورزش و فعالیت های بدنی روزانه را به شهروندان تجویز کرده است. اما میدانیم که امروزه کمتر کسی بدین میزان ورزش و تحرک بدنی دارد. این در حالی است که هادزاها در شرق افریقا، در عرض دو روز به سقف استانداردهای پیشنهاد شده می رسند، یعنی 75 دقیقه در روز ورزش و تحرک بدنی متوسط رو به بالا دارند. به همین دلیل ریسک بیماری های قلبی-عروقی در میان آنها فوق العاده پایین است. هرچند ورزش و تحرک بدنی تنها عامل موثر در میزان ریسک بیماری ها نیست، چون نوع خوراک و دیگر عوامل نیز نقش بازی می کنند، اما ورزش و تحرک بدنی یکی از مهمترین عوامل محسوب می شود. میدانیم که وقتی سبک زندگی جوامع بشری از شکارگری-گردآوری به کشاورزی تغییر کرد، میزان تحرک بدنی مردم نیز کاهش یافت و این کاهش تحرک با ورود به عصر صنعتی و سبک امروزین همچنان ادامه یافت.
اهمیت پژوهش های تازه در مقایسه با پژوهش های قدیمی تر در این است که به جای استفاده از داده های مشاهده ای، داده هایی کمی همچون سنجش نبض و فشار خون و ردیابی مردم هادزا با نصب جی.پی.اس به آنها برای اندازه گیری روزانه ی فواصل پیمایش شان بدست آمده است. نکته ی جالب آنکه، هادزا ها با مسن تر شدن، میزان تحرک شان پایین تر نمیآید. این درحالی است که مردمان امروزی در دنیا با بالاتر رفتن سن شان، میزان تحرک بدنی شان نیز به میزان قابل توجهی پایین میاید.
امروزه کمتر از هزار نفر از هادزاها در شرق افریقا زندگی می کنند که میان 300-400 نفرشان همچنان شکارگر-گردآورنده ی خوراک هستند. آنها کوچرو هستند ولی بطور کلی در اطراف دریاچه ی ایاسی می مانند. هرچند دولت تانزانیا بسیار تلاش کرده که با یاد دادن کشاورزی، آنها را یکجانشین کند و برخی مبلغان دینی نیز تلاش کرده اند آنها را مسیحی کنند، اما هادزاها همچنان سبک زندگی خود را نگه داشته اند.
در پایان اینکه، چاره در 30 دقیقه روزانه راه رفتن روی تردمیل نیست، بلکه 75 دقیقه در روز است.
آگاهی های بیشتر درباره ی این موضوع را از لینک زیر می توانید بخوانید.
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ajhb.22919/abstract?systemMessage=Wiley+Online+Library+will+be+unavailable+on+Saturday+26th+November+2016+from+07:00-11:00+GMT+/+02:00-06:00+EST+/+15:00-19:00+SGT+for+essential+maintenance.++Apologies+for+the+inconvenience.
© Society for Iranian Archaeology جامعه باستان شناسی ایران
https://telegram.me/societyforiranianarchaeology