چرا روی دو پا راه می رویم
Why we walk on two legs
یافته های فسیلی نشان می دهد که نیاکان ما دست کم از شش میلیون سال پیش تا کنون روی دو پا راه می رفته اند. پرسش بنیادین این است که چرا انسان روی دو پا راه می رود و دلایل و عوامل آن چه هستند.
در یادداشت کوتاهی که در بی.بی.سی منتشر شده است، داستان دو پا شدن انسان چکیده وار بررسی شده است. تئوری رایج میان باستان شناسان و انسان شناسان این است که روی دو پا راه رفتن باعث آزاد شدن دست ها شد که به نوبه ی خود امکان برداشتن، حمل کردن، و ابزار ساختن شد. افزون بر این ها، دو پا شدن انسان برای وی این امکان را نیز فراهم کرد که فواصل دورتری را بتواند راه برود و حتی بدود. سرانجام، دو پا شدن انسان یک گام به جلو برای تغییرات مهمی بود از جمله اینکه موجب شد مغز نیاکان ما از نظر اندازه رشد بیشتری پیدا کنند (همراه با کارآیی و توانایی بیشتر).
در رابطه با چرایی دو پا شدن انسان نیز تئوری رایج و دیرپایی وجود دارد که برپایه ی آن تغییرات اقلیمی نقش کلیدی بازی کرده است. میلیون ها سال پیش، افریقا –جایی که نیاکان انسانی ما ریشه در آن دارد- پوشش جنگلی خود را اندک اندک از دست داد و به جای آن دشت های سبز و باز گشوده شد که موجب شد نیاکان ما از روی درخت ها پایین بیایند و بیشتر روی زمین حرکت کنند. در چنین محیطی، روی دو پا راه رفتن امتیازات بیشتری داشت و مفیدتر بود. ایستادن روی دو پا باعث شد که انسان بتواند چشم انداز گسترده تری را پیش روی خود ببیند و بتواند هم جانواران شکارگر را به خوبی ببیند و هم جانوران شکار خود را بهتر شناسایی کند. از این رو، گونه های انسانی که توانستند روی دو پا بایستند امکان بقای بیشتری یافتند و ژن های خود را به نسل های پس از خود منتقل کردند. بنابر این، به راحتی می توان تصور کرد که چگونه گزینش طبیعی موجب شد که گهگاهی روی دو پا راه رفتن سرانجام به ایستاده راه رفتن بیانجامد و دو پا شدن انسان همیشگی شد.
ادامه و جزئیات این یادداشت را می توانید از لینک زیر ببینید و بخوانید.
http://www.bbc.com/earth/story/20161209-the-real-reasons-why-we-walk-on-two-legs-and-not-four
© Society for Iranian Archaeology جامعه باستان شناسی ایران
https://telegram.me/societyforiranianarchaeology
